De eerste keer dat ik eekhoorntjesbrood proefde was ik verkocht. Jaren terug at ik bij een vriendinnetje en zij had een kipgerecht gemaakt met allerlei chique paddenstoelsoorten. Terwijl het gerecht in de oven stond en wij een wijntjes dronken was ik me geestelijk aan het voorbereiden op die paddenstoelen. Tot die tijd verafschuwde ik champignons en alles wat daarop leek; de gummiachtige structuur had ervoor gezorgd dat ik alles wat maar enigszins het uiterlijk van een champignon had aan de rand van m’n bord werd geschoven.
De vriendin had zo ontzettend haar best gedaan en ook zo financieel uitgepakt (“Deze wijn past echt heel goed bij de shi-takes!”) dat ik niet durfde te zeggen dat ik niet zo’n fan was van paddenstoelen. Ik dronk mezelf nog maar wat moed in met de matchende wijn en nam een hapje van het met paddenstoelen doordrenkte kipgerecht. Ik vergat de kip. Ik vergat de shi-takes. Ik vergat de textuur van de rest van de paddenstoelen.
“Wat is die Goddelijke overheersende smaak?”, vroeg ik.
“Oh, dat is het eekhoorntjesbrood”, zei de vriendin.
Als je eenmaal een keer eekhoorntjesbrood hebt geproefd, dan vergeet je de smaak nooit meer. En dan wil je meer. En nog meer. Ik heb wel eens vers eekhoorntjesbrood gekocht op een hipster markt in Amsterdam (belachelijk duur, maar het wel waard natuurlijk, als je rijk bent). Die vriendin had gedroogd eekhoorntjesbrood gebruikt en ook dat is in grotere supermarkten te koop in plastic potjes (nog steeds behoorlijk aan de prijs, maar het best waard). Maar ik kwam ooit Porcini-bouillonblokjes van het merk Star tegen (zie foto rechtsboven) (ik kocht ze in een delicatessenwinkeltje, maar heb ze ook wel eens bij een grote supermarkt gezien) en daarmee heb je pas écht waar voor je geld. Porcini is de Italiaanse naam voor eekhoorntjesbrood en al zullen de echte culinaire types wel spugen op het gebruik van deze blokjes; ik ben grootverbruiker en groot fan. Binnen no time maak je met zo’n bouillonblokje een pastasaus met een intens lekkere smaak. Kom je ooit een doosje Porcini-bouillonblokjes tegen; meenemen! Je krijgt er geen spijt van.
Ingrediënten (voor 2 personen):
1 blokje paddenstoelenbouillon
1 bakje champignons of kastanjechampignons
1 ui
1 knoflookteentje
200 milliliter slagroom
peper en zout
Snij de ui, knoflook en de champignons en bak ze zachtjes aan.
Verkruimel het bouillonblokje erboven en voeg de slagroom toe.
Laat dit allemaal zachtjes een minuutje of 10 op staan en kook ondertussen de pasta (het spreekt voor zich dat je zelf maar een lekkere pasta moet kiezen).
Als de pastasaus teveel indikt doe je er eventueel nog wat water bij.
Op smaak brengen met peper en zout (opletten met het zout, want het bouillonblokje is al best zoutig)!
Ik vind de saus zelf zo helemaal perfect, maar de verkering vindt ‘m lekkerder met gebakken spekjes erdoor (dus zo’n duobakje met spekjes en daar dan de helft van, dus 125 gram voor 2 personen). Die bak ik dan mee met de ui, maar op het laatst moet je er dan zeker geen zout door te doen!
Ook lekker; garneren met Parmezaanse kaas.
Chantall bij de sligro kocht ik net een potje gedroogde eekhoorntjesbrood voor
€ 2, 85. Valt mee.
Dank je voor het recept! Heb het gisterenavond gemaakt en het was verrukkelijk zo vond ook mijn tafelgenoot. Heb in plaats van het bouillonblokje eekhoorntjesbrood gebruikt. (gevonden bij de jumbo) en i.p.v. peper en zout knoflookpoeder en tijm. Ik ga hem zeker vaker maken.