Month: november 2013

“Ik voel me net als vroeger met de Bart Smit-folder”, zei de verkering toen hij de December-feest-folder van de LIDL voor het eerst doorbladerde.
“Ja, ik wil alles wel een keer proberen”, zei ik, “zonde dat een hoop van die dingen in januari weer uit het assortiment gaan.”
“We kunnen elke dag wel iets gaan testen uit de folder?”
“Alle toetjes?”
“Bijvoorbeeld.”
“Oh, en dan testen we nu alles alvast uit en dan doen we met de kerstmis niks ingewikkelds, maar gewoon allemaal lekkere losse hapjes.”
“Proeverijtjes.”
“En dan maak ik wel wat dingen zelf, maar het kerstthema wordt toch zeker wel Chez Lidl.”
“Kom, we gaan.”

Even later liepen we door de LIDL en laadden ons karretje vol met allerlei producten uit het Delicieux-assortiment (het speciale assortiment voor tijdens de feestdagen). Gisteren genoten we van een Banoffee-taartje.

Je vindt het taartje in het diepvriesvak en als je ‘m dan thuis ook weer meteen in de diepvries doet is-ie 1 jaar houdbaar (!). Uit 1 taartje haal je 6 stukjes (van 293 calorieën per stuk), maar de verkering en ik hebben ‘m door de helft gedaan en in 1 keer opgegeten (en we hebben nog steeds een Goddelijk lichaam, ondanks die 1000 calorieën). Het spreekt voor zich dat het een nogal lekker taartje is; de bodem is van kruimeldeeg, daarbovenop vindt je een laag bananenplakjes (niet te dik, niet te dun, precies goed) met toffeesaus en daar weer bovenop een dikke laag stevige slagroom en dit alles is bestrooid met toffeeschilfertjes. Heerlijk! Of het Banoffee-taartje onze kerst-proeverij gaat halen, dat valt nog te bezien, maar we halen er zeker nog eentje voor in de diepvries.

Het überschattige bordje met het eekhoorntje is van melamine en kocht ik bij de Big Bazar voor € 1,19.

Eigenlijk is dit een megasimpele salade en de inspiratie hiervoor komt uit het boek ‘Salades’ uit de Albert Heijn-eetboekenreeks. Eigenlijk is het gewoon een salade met honing-mosterd-dressing, maar het leuke zit ‘m in de zelfgemaakt croutons. In het oorspronkelijke recept wordt een hele plak geitenkaas gegrild op een uitgestoken broodrondje en dan op de salade gelegd. Ik maak kleinere croutons in de vorm van een hartje, omdat hartjes nu eenmaal veel leuker zijn dan rondjes en het wordt meteen een stuk gezelliger aan tafel als je tafelgenoten al die hartjes zien: “Oh, kijk nou, het zijn hartjes, wat lief, ik hou van je!” En hoewel ik eigenlijk een hekel heb aan dit soort culinaire frivoliteiten, want… waar moet je met de rest van bijvoorbeeld een komkommer naartoe als je er sterretjes uit hebt ingesneden? Weggooien is zonde. Bewaren is lastig. En om ook nog een ander gerecht te maken met de restjes komkommer, daar zit niemand op te wachten. Dus een salade met hartjes-croutons is eigenlijk een beetje zonde van het brood dat je overhoudt. Behalve als je de restjes van het brood aan de vogels voert. Want ook vogels verdienen ook een beetje liefde.

Ingrediënten:
200 gram sla (welke; maakt niet zoveel uit)
2 eetlepels olijfolie
1/2 eetlepel witte-wijnazijn
1 eetlepel honing
1 eetlepel grove mosterd
4 sneetjes (oud) brood
geitenkaas
zout en peper

Meng alle ingrediënten voor de dressing door elkaar (lekker kloppen) en breng het eventueel op smaak met zout en peper.
Met een uitsteekvormpje in de vorm van een hartje (of als je die niet hebt een cirkel (of de onderkant van een glas)) druk je hartjes uit het brood.
Besmeer elk hartje met een beetje geitenkaas.
Leg de hartjes even onder de grill over in een oven op 180° (die je had je uiteraard al even voorverwarmd).
Doe nu de dressing door de sla.
Als de geitenkaas is gesmolten (en het brood lekker bros is geworden) haal je de hartjes uit de oven (duurt een minuutje of 4).
Leg de hartjes op de salade.

Iets wat ik dus nooit uit een pakje maak is pastasaus (en hoewel ik zwaar fan ben van de LIDL is die kant-en-klare spaghettisaus uit een zakje dus echt vreselijk vies en vooral veel te zout). Het zelf maken van een tomatensaus en dan de geur van die verse kruiden (rozemarijn, tijm, oregano, ooooh, de geur van verse oregano) die door het hele huis heen trekt en aan m’n vingers blijft kleven; ik word daar gelukkig van. Het is nogal een klusje om deze tomatensaus te maken, daarom maak ik altijd extra veel, zodat ik wat bakjes in de diepvries kan zetten. Helaas zijn die bakjes ook vaak weer snel uit de diepvries verdwenen, omdat we deze pastasaus regelmatig eten.

Ingrediënten (voor 8 tot 10 personen):
Voor de gehaktballetjes:
1,5 kilo half-om-half gehakt
150 gram Serrano-ham (ook lekker met (ontbijt)spek)
2 teentjes knoflook
100 gram Parmezaanse kaas
2 eieren
3 beschuiten (of eenzelfde hoeveelheid paneermeel)

Voor de tomatensaus:
4 blikken tomatenstukjes
4 stengels bleekselderij
4 wortelen
3 uien
0,25 deciliter rode wijn
200 milliliter (volle) melk
500 milliliter runderbouillon (van een blokje)
4 teentjes knoflook
olijfolie
1 eetlepel gedroogde oregano
klein handje verse tijm
klein handje verse rozemarijn

Maak de pastasaus door de in kleine stukjes gesneden ui, knoflook, wortel en bleekselderij even aan te bakken in een flinke scheut olijfolie.
Afblussen met de rode wijn.
Alle kruiden erbij (rozemarijn en tijm van de takjes afhalen).
Blikken tomatenstukjes erbij.
Bouillon en melk erbij.
En dit op een zacht vuurtje lekker lang laten pruttelen. Je kan dit recept ook maken met verse tomaten (of een gedeelte uit blik, een gedeelte vers). Ik zorg dat ik altijd ook een paar pakken gezeefde tomaten in huis heb. Heb ik ineens meer pastasaus nodig (kan ’t me bij dit recept haast niet voorstellen) dan giet ik er gewoon zo’n pak bij.
De saus is klaar als de wortelen en bleekselderij helemaal zacht en gaar zijn (ik zet de pastasaus altijd vroeg in de middag al op, zodat het een uurtje of 2 of 3 kan pruttelen). Als het allemaal te dik wordt kun je er wat water (met een bouillonblokje) bijgieten (maar hoeft meestal niet).
Snijd nu de Serrano-ham in kleine stukjes. Ik heb de balletjes voor in deze pastasaus zelf de laatste tijd met in stukjes gesneden ontbijtspek gemaakt, maar ik zou zeggen; kijk zelf wat je het lekkerst vindt.
Rasp de Parmezaanse kaas en snijd de knoflook heel fijn (of gebruik een knoflookpers).
Kneed nu alle ingrediënten voor de gehaktballetjes door elkaar en draai er balletjes van van zo’n 2 centimeter doorsnede. Dit is een nogal tijdrovend klusje, maar het kan heel meditatief werken (staat in de Happinez). Ik telde 124 gehaktballetjes, want ik ben niet zo van het mediteren. Wel van het tellen.
Uiteindelijk laat je de gehaktballetjes in de tomatensaus glijden en gaar worden (voorzichtig roeren, zodat de balletjes ook heel blijven). Ik moest de saus uiteindelijk in een grotere pan overgieten, want het paste er niet allemaal in (totaal had ik bijna 6 liter pastasaus, NICE)!
Eventueel kun je er, net voordat je de saus opdient, wat cherrytomaatjes doorroeren.
Lekker met alle soorten pasta en ook heel erg ideaal om in te vriezen (dat doe ik dus altijd). Flink wat Parmezaanse kaas (of andere kaas) erover strooien natuurlijk.

Dit is een heerlijke salade (ja, anders maak ik ‘m niet natuurlijk) die je prima kan eten als maaltijdsalade (met een stukje brood), maar ook als bijgerecht. De combinatie bietjes met geitenkaas en balsamico-azijn is echt heerlijk en volgens mij is deze salade ook hartstikke gezond (er zit geen mayonaise of roomboter in, dus dan vind ik iets al heel snel gezond). Ook heel prettig is dat je alle ingrediënten gewoon bij de LIDL kan halen en dat doe ik dan ook meestal, behalve dan vandaag, want ik kwam langs de Albert Heijn en had geen zin om verder te fietsen. Achteraf wel meteen weer spijt, want je betaalt 2 keer zoveel voor een bakje walnoten bij de Albert Heijn dan voor een zakje walnoten bij de LIDL (en daar zit dan ook nog meer in en de smaak is hetzelfde). Eenmaal thuis bleek ik ook nog een zak walnoten in de dop te hebben liggen. Oh ja.

Ingrediënten:
100 gram sla
4 voorgekookte bietjes (vacuümverpakt)
1 kleine ui
balsamico-azijn
100 gram geitenkaas
klein handje gepelde walnoten
peper

Was de sla en scheur ‘m in stukken (of, doe zoals ik en koop gewoon een zak kant-en-klare sla). Deze salade is ook heel lekker met alleen rucola, maar ik kijk altijd of er nog wat in de aanbieding is.
Snij de ui in dunne ringetjes.
Snij de bietjes in hele dunne plakjes.
Hussel alles door elkaar, samen met een paar scheutjes balsamico-azijn en wat peper. Ik hoor Jamie Oliver in z’n kookshows altijd wauwelen over dat je moet zorgen dat je balsamico-azijn van de allerbeste kwaliteit moet proberen te krijgen en dat kun je zeker proberen, maar ik gebruik meestal de balsamico-azijn van de LIDL (de balsamico-azijn op de foto is van de Albert Heijn, ook heel goed).
Verbrokkel de geitenkaas boven de salade en strooi er wat gecrushte walnoten over.

Ik was 19, zat in het derde jaar van de grafische MTS en liep een jaar stage bij een kleine ontwerpstudio in een nog veel kleiner plaatsje in de Betuwe. Elke dag met de bus een half uur heen en een half uur terug over de dijk, langs de Waal. De ontwerpstudio was in het voorhuis van de boerderij van de bazin, ik had 2 collega’s en er was een prachtige, grote Newfoundlander die ik met alle liefde elke middag ging uitlaten.

Toen mijn stage afgelopen was kreeg ik van de bazin een zilveren ketting, ring en armband met alle drie een grote zwarte onyx erin. “Ik had je graag een baan aan willen bieden”, zei ze bij het afscheid, “want ik zou je hier heel graag in vaste dienst hebben, maar je hebt veel meer in je dan dit. Ik bied je geen baan aan omdat ik wil dat je verder gaat studeren.” Ik ben haar woorden én het recept voor de pan prei-aardappel-roomsoep die zij regelmatig voor bij de lunch maakte nooit vergeten. Of… eigenlijk heb ik het exacte recept nooit gekregen, maar ik maak al jaren en jaren (bijna 20 jaar, waar blijft de tijd) m’n eigen versie die er volgens mij prima op lijkt.

Ingrediënten (voor 2,5 liter soep):
750 gram prei in ringen
500 gram aardappel in blokjes
1 pakje roomkaas met kruiden
3 kippenbouillonblokjes
1,5 liter water
200 ml slagroom
peper en zout

Bak de aardappelblokjes en de prei iets aan in een pan. Ik doe dit zelf altijd in een klont roomboter, maar je kunt natuurlijk ook olijfolie of vloeibare margarine gebruiken.
Doe hier nu 1,5 liter water bij en de 3 bouillonblokjes.
Laat dit nu zo’n 20 minuten zachtjes koken, of in ieder geval tot de prei en de aardappel gaar zijn.
Pan van het vuur halen, pakje roomkaas met kruiden erin, slagroom erin en alles glad mixen met de staafmixer. Ik gebruik altijd de roomkaas met kruiden van de LIDL en ook de houdbare slagroom van de LIDL (daar heb ik er altijd een stuk of 5 van in de kast liggen, just in case).
Geen slagroom in huis, of vind je dat teveel calorieën? Een scheut melk kan ook.
Op smaak brengen met peper en zout.

De eerste keer dat ik eekhoorntjesbrood proefde was ik verkocht. Jaren terug at ik bij een vriendinnetje en zij had een kipgerecht gemaakt met allerlei chique paddenstoelsoorten. Terwijl het gerecht in de oven stond en wij een wijntjes dronken was ik me geestelijk aan het voorbereiden op die paddenstoelen. Tot die tijd verafschuwde ik champignons en alles wat daarop leek; de gummiachtige structuur had ervoor gezorgd dat ik alles wat maar enigszins het uiterlijk van een champignon had aan de rand van m’n bord werd geschoven.

De vriendin had zo ontzettend haar best gedaan en ook zo financieel uitgepakt (“Deze wijn past echt heel goed bij de shi-takes!”) dat ik niet durfde te zeggen dat ik niet zo’n fan was van paddenstoelen. Ik dronk mezelf nog maar wat moed in met de matchende wijn en nam een hapje van het met paddenstoelen doordrenkte kipgerecht. Ik vergat de kip. Ik vergat de shi-takes. Ik vergat de textuur van de rest van de paddenstoelen.

“Wat is die Goddelijke overheersende smaak?”, vroeg ik.
“Oh, dat is het eekhoorntjesbrood”, zei de vriendin.

Als je eenmaal een keer eekhoorntjesbrood hebt geproefd, dan vergeet je de smaak nooit meer. En dan wil je meer. En nog meer. Ik heb wel eens vers eekhoorntjesbrood gekocht op een hipster markt in Amsterdam (belachelijk duur, maar het wel waard natuurlijk, als je rijk bent). Die vriendin had gedroogd eekhoorntjesbrood gebruikt en ook dat is in grotere supermarkten te koop in plastic potjes (nog steeds behoorlijk aan de prijs, maar het best waard). Maar ik kwam ooit Porcini-bouillonblokjes van het merk Star tegen (zie foto rechtsboven) (ik kocht ze in een delicatessenwinkeltje, maar heb ze ook wel eens bij een grote supermarkt gezien) en daarmee heb je pas écht waar voor je geld. Porcini is de Italiaanse naam voor eekhoorntjesbrood en al zullen de echte culinaire types wel spugen op het gebruik van deze blokjes; ik ben grootverbruiker en groot fan. Binnen no time maak je met zo’n bouillonblokje een pastasaus met een intens lekkere smaak. Kom je ooit een doosje Porcini-bouillonblokjes tegen; meenemen! Je krijgt er geen spijt van.

Ingrediënten (voor 2 personen):

1 blokje paddenstoelenbouillon
1 bakje champignons of kastanjechampignons
1 ui
1 knoflookteentje
200 milliliter slagroom
peper en zout

Snij de ui, knoflook en de champignons en bak ze zachtjes aan.
Verkruimel het bouillonblokje erboven en voeg de slagroom toe.
Laat dit allemaal zachtjes een minuutje of 10 op staan en kook ondertussen de pasta (het spreekt voor zich dat je zelf maar een lekkere pasta moet kiezen).
Als de pastasaus teveel indikt doe je er eventueel nog wat water bij.
Op smaak brengen met peper en zout (opletten met het zout, want het bouillonblokje is al best zoutig)!
Ik vind de saus zelf zo helemaal perfect, maar de verkering vindt ‘m lekkerder met gebakken spekjes erdoor (dus zo’n duobakje met spekjes en daar dan de helft van, dus 125 gram voor 2 personen). Die bak ik dan mee met de ui, maar op het laatst moet je er dan zeker geen zout door te doen!
Ook lekker; garneren met Parmezaanse kaas.

Ik stond ineens oog in oog met een spitskool. Geen idee meer waarom ik ‘m had meegenomen bij de LIDL. Waarschijnlijk omdat ik nooit eerder zelf spitskool had bereid en omdat hij in de aanbieding was. Ik stond voor een uitdaging, wat uiteindelijk niet echt een uitdaging was, omdat ik een heel makkelijk recept vond in een oude Allerhande.

Ingrediënten (voor 4 personen):
500 gram kipfilet
3 eetlepels sesamzaad
1 spitskool
4 eetlepels Japanse sojasaus
100 gram seroendeng

Snij de kipfilet in stukjes en meng het met het sesamzaad, 2 eetlepels sojasaus en bestrooi met peper en zout.
Snijd de spitskool doormidden, verwijder de harde kern en snijd de kool in smalle reepjes
Verhit wat zonnebloem olie in een wok of hapjespan en roerbak de spitskool een paar minuten totdat die zachter wordt. Schep de spitskool uit de pan op het moment dat jij ‘m het lekkerst vindt (dus hoe knapperig hij is) en doe er nog 2 eetlepels sojasaus bij.
Bak in dezelfde pan de kip (met weer een scheutje zonnebloemolie).
Als de kip gaar is, dan doe je de eerder gebakken spitskool erbij.
Alles even goed warm laten worden en bestrooien met de seroendeng.
Heel lekker met rijst.

“Ik begin wel een beetje trek te krijgen nu”, zegt de verkering.
“We hebben geen brood in huis”, zeg ik.
“Moeten we er echt nog uit vandaag?”
“Ehhhhh.”
“Zullen we een pizza in de oven doen?”
“Het is 11:00!”
“Nou en?”

Het is zaterdagochtend en we liggen op de bank. We hebben geen zin om de deur nog uit te gaan om boodschappen te doen. Vandaag is het een bankhangdag in pyjama en we hebben een tot de nok gevulde diepvries. Helaas is er in die diepvries geen brood te vinden.

“Ik ga een kaas-uien-brood maken”, zeg ik.
“Ik ben blij dat je een kookblog bent begonnen”, zegt de verkering.

Ingrediënten (voor 4 broden):
500 gram tarwebloem
1 theelepel honing
14 gram gedroogde gist (2 zakjes)
12 gram zout
265 milliliter water
4 uien
4 plakken belegen kaas
4 plakken cheddar
200 gram geraspte kaas

Het basisrecept haalde ik van de website van 24Kitchen (van Rudolph’s Bakery), alleen haalt Rudolph 2 broden uit het deeg, ik 4.

Ik heb het deeg gemaakt in m’n Kitchenaid (beste keukenapparaat EVER); gewoon door alle ingrediënten (behalve dus de kaas en de uien) bij elkaar in de mengkom te doen en de Kitchenaid een minuut of 5 te laten draaien tot er een deegbal ontstaat (zonder vieze handen, zonder te kneden; beste keukenapparaat EVER dus).
Het deeg bestrooi je met een beetje bloem en laat ’t dan 30 minuten rijzen (bij voorkeur op een warme plek).
Verwarm de oven voor op 180 °C.
Snij de uien in ringen.
Verdeel het deeg in vieren en kneed het nog een keertje door. Rol nu elke deegbal tot een ovaal uit (met een deegroller dus).
Ik heb alle restjes kaas die ik in de koelkast kon vinden gebruikt. Ik heb een plak belegen kaas in stukjes onderop gelegd, samen met een plak cheddar in stukjes. Daarboven op de uienringen en daar weer bovenop de geraspte kaas.
Bak de broden in de oven in 20 tot 25 minuten gaar (de bovenkant is dan goudbruin).

Pompoen; mooi product. Je koopt ‘m ergens in september en hij is nog steeds te gebruiken in november. Al ligt zo’n pompoen bij mij nooit lang op tafel, want in het pompoenseizoen maak ik om de 2 weken wel een grote pan die dan in bakjes richting mijn ouders en richting mijn diepvries gaat. Want pompoensoep verveelt nooit. Mij niet.

Ingrediënten (voor 4 liter soep):
1 pompoen
2 uien
3 teentjes knoflook
4 kippenbouillonblokjes
stuk verse gember
peper en zout

eventueel:
restje gekookte aardappel
koriander
crème fraîche
rood pepertje

Snij de pompoen in stukken (dit is een enorm kutklusje). Meestal heb ik de verkering nodig om de pompoen door de helft te hakken; daarna lukt de rest wel. Sommige pompoenen kun je met schil en al eten, maar ik neem geen risico en schil ‘m sowieso. De pitten en draden gooi je weg.
Het is een beetje afhankelijk van het formaat pompoen hoeveel liter pompoensoep je krijgt. Ook ligt het er een beetje aan hoe dik je de soep wil, dus waar het eigenlijk op neerkomt; ik doe maar wat qua hoeveelheid water en bouillonblokjes. Ik zet de pompoenstukjes ruim onder water en doe er dus 3, 4 of 5 bouillonblokjes bij.
Daaraan voeg je de gesneden ui en de knoflook in teentjes toe.
Het meest essentiële van de pompoensoep is de gember. Voor mij geen pompoensoep zonder gember. Ik gebruik altijd een stuk zo groot als de muis van m’n hand. Die schil ik en voeg ik in stukken gesneden toe aan de soep (als je van pittig houdt, dan kun je ook een gesneden rood pepertje toevoegen).
Dit alles laat ik altijd minstens een uur zachtjes pruttelen. Tot de pompoen gaar is dus.
Als ik een restje gekookte aardappel over heb (of aardappelpuree) dan doe ik dit op het laatste moment bij de soep.
Daarna pureer je de soep met een staafmixer.
In principe is de soep nu klaar en lekker (op smaak brengen met zout en peper), maar je kunt ‘m eventueel serveren met verse koriander en een schep crème fraîche. OF een scheut yoghurt. Ik heb ook wel eens een blik kokosmelk toegevoegd. Ook wel eens meer knoflook. Meer ui. Gewone melk. En ik heb het ook wel eens met kruidenbouillonblokjes gemaakt (en dan is het een volledig vegetarisch soepje). Het enige wat voor mij dus écht heel erg belangrijk en onmisbaar is bij pompoensoep is de verse gember.

Vergeet de kant-en-klare salades van Johma! Trouwens, vergeet al die kant-en-klare kip-kerrie-salades maar (al is zo’n bakje van de LIDL af en toe best wel heel gemakkelijk en niks mis mee (behalve de E-nummers)). Als je een keertje zelf kip-kerrie salade hebt gemaakt, dan wil je nooit meer wat anders, behalve dus als je zin hebt in lekker makkelijk.

Ingrediënten (voor een flinke bak):
1 dikke kipfilet
1 theelepel kerriepoeder
1 theelepel kurkuma
1 eetlepel yoghurt
2 eetlepels mayonaise
halve rode paprika
beetje chilipoeder (hoeft niet perse)
peper en zout

Kook de kipfilet gaar in een pannetje water en laat de kip daarna (op het droge) afkoelen.
Scheur de kip nu in stukjes (draden) of als je liever geen vieze vingers krijgt; snij ‘m in kleine stukjes.
Snij de halve paprika heel fijn (als je geen paprika in huis hebt, maar wel prei, dan kun je ook prei gebruiken). En ja, wat je dan met de andere helft van de paprika moet doen weet ik ook niet. Gewoon los opeten zou ik zeggen. Hartstikke gezond.
Meng daarna alle ingrediënten door elkaar. Je kunt de hoeveelheid mayonaise en yoghurt aanpassen naar eigen smaak (en yoghurt is natuurlijk meer light dan mayonaise). Even proeven of er meer kerrie in moet, net als peper en zout.
Lekker op een melba-toastje. Of op brood.