Meestal als ik Mexicaans kook, maak ik verschillende pannen; eentje met kip, eentje met gehakt, eentje met vis en eentje met rundvlees. En… meestal doe ik maar wat. Ik gooi alle blikken bonen en mais die ik nog over heb erbij, rode paprika of groene paprika (welke er nog over is van het stoplicht) en ook m’n kruiden (koriander, komijn, paprikapoeder, etc.) weeg ik niet af. Het wordt altijd lekker. Maar… toen ik dit gerecht ging maken (ik had 5 verschillende recepten van Mexicaans rundvlees met chocolade uitgeprint van internet) had ik meteen het vermoeden; dit kan wel eens extra lekker gaan worden, dus laat ik alles maar eens een keer uitschrijven. Dat deed ik en mijn vermoeden bleek juist; de rest van de pannen zat nog half-vol (lekker in de diepvries), maar de pan met dit gestoofde Mexicaanse rundvlees was zo goed als leeg. Want… Goddelijk.

Ingrediënten (voor 6 personen):
1 kilo riblappen (in grove stukken)
3 uien (in grove stukken)
3 teentjes knoflook
2 theelepels paprikapoeder
1 theelepel komijn
1 theelepel oregano
1/4 theelepel chilipoeder
2 laurierblaadjes
1 theelepel koriander
1 blik tomatenblokjes
500 milliliter rundvleesbouillon (van tablet)
50 gram pure chocolade
zonnebloemolie
zout en peper

Bak de riblappen in een grote braadpan aan in wat zonnebloemolie.
Doe de uien en de knoflook erbij en bak even mee.
Doe dan alle kruiden erbij en bak ook dit even mee.
Tomatenblokjes, rundvleesbouillon en laurierblaadjes erbij.
En dan de chocolade erbij. Ik had toevallig nog een stukje chocolade met chili, maar gewone pure chocolade is prima.
Dit laat je dan een paar uur zachtjes stoven (minstens 3 uur) en tussendoor vooral veel roeren.
Proeven of er nog wat zout, peper of 1 van de andere kruiden bij moet (waarschijnlijk niet).
Lekker met alleen rijst, maar je kunt ook volledig Mexicaans uitpakken met tortilla’s, crème fraîche en guacomole.

Hallo moestuinmeisjes! Hebben jullie ook zoveel courgettes? En weet je niet meer wat je ermee moet doen? De nummer 1 oplossing is om er soep van te maken. Deed ik ook altijd. Doe ik ook altijd. Maar mijn standaard-courgettesoep (met een pakje roomkaas (nep-Bressot)) gaat me ook wel eens tegen staan (ook al is-ie heerlijk). In plaats van dat pakje roomkaas deed ik een keer iets anders door als smaakmaker (basilicum dus) en dat pakte heel goed en lekker uit! En wat er toen gebeurde, het was ongelooflijk, zelf mijn man, die niet van soep houdt, vond ’t lekker! Heel smaakvol, romig en zacht. Doen!

Ingrediënten (voor 2,5 liter)
2 tot 3 grote courgette (of veel kleintjes)
3 aardappelen
1 grote ui
2 grote teentjes knoflook
1,5 liter groentebouillon (van tablet)
1 flinke hand verse basilicum (echt lekker veel dus)
Flinke scheut slagroom (50 milliliter)
olijfolie
peper en zout

Snij de ui en de courgette in grove stukken en de knoflook in kleine stukjes (of gooi ‘m door de knoflookpers). Bak dit een paar minuutjes even zachtjes aan in de olijfolie.
Schil en snijdt ondertussen de aardappel en doe die erbij.
Voeg de 1,5 liter groentebouillon toe en laat dit allemaal een half uurtje zachtjes pruttelen.
Voeg de slagroom toe en haal de soep van het vuur.
Pureer de soep nu, samen met de basilicum (de basilicum moet dus niet meekoken).
Op smaak brengen met peper en zout.

Dit ijs is erg simpel om te maken… je moet er alleen wel een ijsmachine voor hebben (en die heb ik) (hoera). Ik gebruik aardbeien van een boertje hier uit de buurt (uiteraard de lekkerste van de Betuwe) en de rest van de ingrediënten komt van de LIDL. Zalig, echt zalig. En… hier in huis gehoord: “Ik vind het zelfs lekkerder dan ijs van Daisy’s.” En dan wil wat zeggen, want Daisy’s is dé ijssalon van Tiel.

Ingrediënten (voor +/- 1 liter ijs)
500 gram aardbeien
250 milliliter slagroom
1 deciliter volle melk
2 eetlepels citroensap
1 eidooier
150 gram suiker-
1 zakje vanillesuiker

Haal de kroontjes van de aardbeien en pureer ze met de suiker, vanillesuiker, citroensap en de eierdooier.
Klop de slagroom stuif en meng hier daarna de volle melk doorheen.
Giet dit in de ijsmachine (ik heb mijn ijsmachine zo’n 60 minuten laten draaien, maar ik denk dat dit afhankelijk is per ijsmachine).

We gingen vorig weekend naar mijn schoonvaders in Groningen en nu is dit sowieso al reden voor een feestje, dit keer was het helemaal feest! Schoonpa J. had zaterdagavond een vislasagne gemaakt en die was zo lekker! Zo ontzettend lekker dat ik zondagochtend om 7:00 al een uur wakker lag en alleen maar kon denken aan het overgebleven stukje vislasagne dat nog in de koelkast stond. Dat stukje moest en zou ik hebben en om 8:00 werd dit stukje keurig door schoonpa F. in de magnetron gezet, zodat ik nog een keer kon genieten van deze Goddelijkheid!

Uiteraard verliet ik Groningen niet nadat ik het recept had gekregen! Dit recept is een Allerhande-recept en staat gewoon op de website van Albert Heijn (HIER). Ik maakte het een week later zelf en veranderde iets aan de hoeveelheid van de vis, maar verder volgde ik volledig het recept. Het is een enigszins bewerkelijke lasagne (maar eigenlijk is lasagne altijd bewerkelijk) (als je de saus tenminste zelf maakt) en het is ook een machtige lasagne, maar hij is ongelooflijk rijk van smaak. Hij is trouwens ook best wel duur, want met 3 soorten vis, maar hij is elke euro meer dan waard en als je de ingrediënten bij de LIDL haalt valt het best nog wel mee.

Ik maakte ook een ovenschaaltje voor mijn ouders en m’n moeder belde me nog geen minuut nadat ze klaar waren met eten op om te zeggen dat ze dit wel elke week zou willen en dat ze de schaal nog net niet hadden uitgelikt. “Ik geef ‘m 1000 punten”, zei m’n moeder. Ik ook.

Ingrediënten (voor 6 personen)
100 g roomboter
75 g bloem
1 liter visbouillon (van tablet)
7½ gram verse dille
4 preien
250 g mascarpone
375 gram lasagnevellen
500 gram kabeljauwfilet (uit de diepvries) (maar wel ontdooid!!!)
200 g gerookte zalm
100 gram Hollandse garnalen

Verwarm de oven voor op 200°.
Smelt de roomboter in een pan. Voeg de bloem toe en laat al roerend 5 minuten zachtjes garen. Vooral blijven roeren! Voeg de bouillon geleidelijk toe (dus steeds 100 milliliter) als de bloem begint te kleuren. Breng aan de kook en laat 10 min. op laag vuur koken. Vooral steeds blijven roeren en niet even weglopen!
Snijd de dille fijn, voeg toe aan de bechamelsaus en breng op smaak met peper en zout.
Was de prei en snijd in halve ringen. Verhit de rest van de boter in een koekenpan en bak de prei een paar minuten op laag vuur tot ze beetgaar zijn. Meng de mascarpone erdoor en voeg peper en zout toe.
Schenk een dunne laag bechamelsaus in de ovenschaal en bedek met lasagnebladen en 1/3 van de prei.
Bedek weer met lasagnebladen, de ontdooide kabeljauwfilet en wat bechamelsaus.
Bedek weer met lasagnebladen, 1/3 van de prei, de zalm en nog wat bechamelsaus.
Bedek weer met lasagnebladen, de rest van de prei en bechamelsaus.
Eindig met lasagnebladen met bechamelsaus en daarop de Hollandse garnaaltjes.
Bak het zo’n 35 tot 40 minuten in de oven (even prikken of de lasagnebladen gaar zijn).

Een vriendinnetje van vroeger kwam bij me langs en ze zou een taartje meenemen. Altijd lekker, een taartje! Maar toen ze aan kwam zetten met een dadeltaartje was ik toch ietwat beteuterd. Ik had een appeltaart verwacht. Of iets anders zoets en lekkers met veel slagroom. Een dadeltaartje, sja, jeetje, dat klinkt niet echt superlekker. Dat klinkt een beetje heel erg gezond. Dat klinkt jaren ’70. Dat klinkt als iets voor bij een spinazie-appelsapje en ik was dus nogal sceptisch. Tot ik m’n eerste hapje nam. OMG! Meteen verkocht. Meteen dadeltaart-fan! Meteen het recept aan m’n vriendinnetje gevraagd. Er de afgelopen weken al meteen elke week eentje gemaakt! Supersupersupersuperlekker en vooral; supermakkelijk om te maken! Geen oven nodig! Onderstaand recept is voor een springvorm van 22 centimeter, maar ik heb het recept ook als eens gemaakt voor een springvorm van 18 centimeter en toen gewoon overal de helft van genomen. Het is overigens een erg machtig taartje, maar dus ZALIG!

Ingrediënten:
450 gram dadels (zonder pit)
250 gram Bastognekoek (bij de LIDL heb je nepperds)
100 gram bruine basterdsuiker
150 gram roomboter
2 eieren
geraspte kokos
scheutje Amaretto

Smelt de boter met de suiker totdat de suiker is opgelost (blijven roeren).
Voeg de (in kleine stukjes gesneden) dadels toe en laat aan de kook komen (blijven roeren).
Voeg de 2 losgeklopte eieren en de scheut Amaretto toe en laat dit zo’n 1 tot 2 minuten koken (en blijf goed roeren).
Doe het vuur nu uit en voeg de in kleine stukjes gebroken Bastognekoeken toe en… jawel, blijf roeren tot het vocht is opgenomen.
Verdeel dit alles over een springvorm van 22 centimeter en druk alles goed aan.
Bestrooi dit met de kokosrasp en laat alles opstijven in de koelkast.

Het is sinds kort de bedoeling dat oppaspuber M. en ik elke week gerechten uit een ander land koken. Zo hebben we Thailand al gehad (met Thaise viskoekjes) en Griekenland (met kofta). Deze week stond Polen op het programma, maar omdat de Poolse stoofschotel (Bigos dus) die ik wilde gaan maken zo’n 4 uur moest stoven en we maar 2 uur de tijd hadden om te koken, heb ik ‘m maar zelf gemaakt. En… het was heerlijk! Een soort Boeuf Bourguignon, maar dan anders. Ik heb het recept uit een Allerhande, maar dan ietsje aangepast (nóg meer vlees). Het is echt een winterse (of herfst) stoofschotel met diepe, intense smaak. “Echt mannenvoer”, zei de echtgenoot. Ik had trouwens zelf van tevoren niet gedacht dat ik het zo lekker zo vinden, want de Poolse keuken klinkt toch een beetje als eh, eh, nou ja, ‘mannenvoer’ waarschijnlijk. Wij aten het met aardappelen, maar de volgende keer eet ik het met brood (zodat we lekker kunnen dopen in de saus). In het oorspronkelijke recept staat dat het voor 4 personen is, maar dat kunnen er gemakkelijk 8 zijn.

Ingrediënten (voor 8 personen):
500 gram zuurkool
2 grote uien
250 gram champignons
klein wit kooltje (1 kilo)
125 gram gewelde pruimen (zonder pit)
3 teentjes knoflook
1 Gelderse rookworst (of andere rookworst)
1 kilo rib-runderlappen (of ander runderstoofvlees)
500 gram schouderkarbonaadjes
140 milliliter tomatenpuree (2 van die kleine blikjes)
250 milliliter rode wijn
2 laurierblaadjes
peper en zout

Breng de zuurkool met het water aan de kook en laat dit 15 minuten koken. Giet af.
Snij ondertussen de ui en grove stukken, de knoflook in dunne plakjes, de pruimen in 4 stukken, de schoongemaakte champignons door de helft en snijd de witte kool in hele dunne reepjes (of gebruik een schaaf).
Bak dit nu allemaal in wat boter in een grote braadpan (alles komt hier uiteindelijk in, dus hij moet minstens geschikt zijn voor zo’n 6 liter).
Snijd de rib-runderlappen en schouderkarbonades in stukken ter grootte van je duim en bestrooi met peper en zout.
Bak nu het vlees rondom bruin.
Doe het vlees en de zuurkool nu bij het andere koolmengsel.
Doe hier ook de in plakjes gesneden Gelderse rookworst bij en de wijn, de laurierblaadjes, de tomatenpuree en zo’n 500 milliliter water.
Laat dit nu met deksel op de pan zo’n 3 tot 4 uur stoven. Tussendoor regelmatig roeren (en eventueel wat water toevoegen).

Maandag is in huize J. en Luna bijna altijd spruitjesdag (in het spruitjes-seizoen dan hè). De maandagen en dinsdagen zijn vaak de enige dagen dat we met z’n tweetjes eten, op de rest van de dagen is er altijd wel een puber in huis en de pubers lusten geen spruitjes. Helaas. Nu eten we onze spruitjes bijna altijd hetzelfde (gewoon als stamppot (SPRUITJESSTAMPPOT) en dat verveelt mij eigenlijk nooit, maar toch liet ik me een paar weken terug verleiden tot het maken van een spruitjes clafoutis (iets met spruitjes, ricotta, parmezaanse kaas en eieren). Het was een grote deceptie en J. en ik moesten bijna huilen boven onze bordjes, want het was zooooo zonde van die overheerlijke spruitjes.

J. was dan ook matig enthousiast toen ik ‘m vertelde over mijn Twitter-gesprek met meneer Eetschrijver. “Hij zegt dat spruitjes echt lekker zijn met kerrie”, vertelde ik. “Mij lijkt het niks”, zei J., “zal ik gewoon een stamppot maken? We hebben ook nog een lekkere worst in huis.” “Nee, ik wil wat anders, ik wil het, ik wil het! En die meneer Eetschrijver heeft er echt verstand van hoor”, zei ik. De echtgenoot keek me moeilijk aan. “En anders halen we friet”, beloofde ik.

Ik maakte een curry van spruitjes met kip en amandelen, losjes gebaseerd op het recept van meneer Eetschrijver (dat recept vind je: HIER). En het was GODDELIJK! Werkelijk! De nootachtige smaak van de spruitjes, met de pittige curry madras en het zachte van de room! Hmmmm! En… ook J. vond het heerlijk: “Oh, dit mag je nog wel een keer maken.”

Meneer Eetschrijver gebruikt minder room dan ik (en vervangt ‘m ook wel eens door kokosroom volgens mij) en hij gebruikt cashewnoten, maar de combinatie spruitjes met curry; AWESOME!

Ingrediënten (voor 2 personen):

500 gram spruitjes
250 gram kipfilet
1 ui
2 teentjes knoflook
1 eetlepel curry madras
100 milliliter slagroom
50 gram geschaafde amandelen
beetje koriander

Was de spruitjes en halveer ze.
Snij de kipfilet de ui en knoflook in stukjes.
Doe wat olie in de pan en bak de kipfilet, de ui en de knoflook (ja, dat doe ik gewoon allemaal tegelijk).
Doe daarna de spruitjes erbij en laat dit zo’n 10 minuten zachtjes meebakken (blijven roeren).
Ondertussen rooster je de amandelen (zachtjes) in een koekenpan (hier moet je echt even bij blijven) (als ze geroosterd zijn leg je ze even op een bordje).
Voeg 1 eetlepel curry madras toe aan de spruitjes (ik had een ‘pittige curry madras’-poeder, maar je kan er eventueel nog een theelepel chilipoeder bij doen als je het wat pittiger wil).
Daarna doe je de slagroom erbij en deze laat je even inkoken.
Bestrooien met het geroosterde amandelschaafsel en de koriander.
Lekker met rijst!

Dit is mijn favoriete salade (maar dat zeg ik van wel meer salades). Ik ben geen foodblogger en als ik gerechten moet omschrijven kom ik vaak niet verder dan; lekker, heel erg lekker, of niet-lekker. Deze salade is dus heel erg lekker, maar heeft een complexe smaak waar je van moet houden, met eh, verschillende dieptes of lagen. Zoiets dan. Want de dressing is zoet (door de geroosterde amandelen, gepofte knoflook en honing), de rucola is nootachtig en de roquefort zorgt voor een zoute touch. Nou ja, tot zover mijn poging tot het beschrijven van de smaak van deze perfecte salade. Hij stond een jaar of 10 geleden in het tijdschrift van de La Place van de V&D, maar dat tijdschrift ben ik allang kwijt, dus de ingrediënten zullen in de loop van de jaren wat zijn veranderd en aangepast. Desalniettemin; zalig!

Ingrediënten (voor 4 personen als bijgerecht, voor 2 als maaltijdsalade):
1 venkel
50 gram rucola
50 gram stevige andere sla (optioneel)
1 bol knoflook
100 gram geschaafde amandelen
2 eetlepels mayonaise
2 eetlepels honing
2 eetlepels olijfolie
100 gram roquefort
scheutje azijn
peper en zout
1 trostomaat (1 grote lekkere tomaat in ieder geval) (of 8 kerstomaatjes)

Zet de oven op 180 graden en zet de bol knoflook volledig in de oven (dus met alle velletjes er nog om; in z’n geheel). Laat de bol knoflook poffen. Dit duurt ongeveer 20 minuutjes. Eigenlijk zou je dit op 140 graden en dan 50 minuten moeten doen (en als je de tijd hebt; zeker doen), maar ja; het kan ook sneller. Keuze is aan jou. Ik vind het zelf wel handig om deze salade te eten met aardappeltjes uit de oven, dus dan kan het allemaal mooi tegelijk erin.
Als het goed is kun je de binnenkant van de knoflook nu zo uit de hoesjes knijpen. Doe dit in een foodprocesser/blender.
Rooster de geschaafde amandelen zachtjes in een koekenpan. Heel zachtjes! Als ze beginnen te kleuren; meteen eruit halen.
Zo’n 75 gram doe je nu bij de foodprocessor, de andere 25 gram is ter garnering.
Doe nu de mayonaise, de tomaat, de olijfolie en de honing erbij en laat dit blenderen tot een dressing! Breng het op smaak met zout, peper, scheutje azijn tot je het lekker vindt. Eventueel nog wat extra mayonaise, extra olijfolie, wat jij wil.
Snijd nu de venkel superdun en leg het op een schaal.
Doe hier de rucola over en eventueel de gewone sla.
Besprenkel dit ruim met de dressing.
Verkruimel de roquefort erover.
En strooi er dan de amandelen overheen.

GODALLEMACHTIG WAT LEKKER!

Het was weer feest hier in huize Luna en J. toen de decemberfolder van de LIDL binnenkwam! Allemaal lekkere dingen voor niet al teveel geld. Ik hou er heel veel van! We hebben de afgelopen dagen en weken al een hoop uitgeprobeerd, maar ik ben helaas vergeten om overal foto’s van te maken (of überhaupt te onthouden wat er allemaal lekker was). Maar! Niet vergeten ben ik de crème brûlée! OMG! Wat lekker! Waarschijnlijk smaakt het helemaal niet naar zelfgemaakte crème brûlée (maar die heb ik nog nooit gegeten, dus weet niet hoe het precies moet smaken), maar je koopt bij de LIDL voor € 1,19 (!) 2 glazen schaaltjes met daarin de crème brûlée. Je strooit het meegeleverde zakje suiker erbovenop (ik doe er nog wat extra rietsuiker bij) en daarna ze je de gasbrander erop (dit mag de echtgenoot doen, want ik ben bang dat ik de keuken in de fik steek en als hij het doet, dan kan ik boos zijn op hem als de keuken afbrandt). Superlekker en zelfs kerstwaardig! Al bewaar ik alle glazen schaaltjes om zo binnenkort zelf crème brûlée te maken (dan weet ik meteen hoe het hoort te smaken)! De glazen schaaltjes kun je overigens ook gebruiken om in de zomer plantjes op te kweken (want ik heb er al 10, dus ja, hoeveel crème brûlée wil je maken, ik heb nooit meer dan 10 gasten aan tafel). Echt een goede en lekkere koop dus!

Als ik niet weet wat ik moet eten. En geen zin heb om uitgebreid te koken. Maar ook geen zin om een pizza te bestellen. Of Chinees. Of in friet. Of in een boterham. Dan is een pan spaghetti carbonara altijd dé uitkomst. De ingrediënten voor spaghetti carbonara heb ik bijna altijd in huis (en ik denk iedereen wel). En het is ook altijd weer lekker. Maar dan ook écht lekker. Het is het soort voedsel wat Jamie Oliver of Nigella Lawsom ‘comfort food’ zouden noemen. Is het ook wel. De eieren geven de pasta een fluweelzacht laagje… Hmmmmm! En… het staat in 10 minuten op tafel!

Ingrediënten (voor 2 personen):
250 gram spaghetti
4 eieren (alleen de dooiers)
flinke scheut slagroom
100 gram geraspte Parmezaanse kaas
250 gram spekreepjes
peper

Kook de spaghetti volgens de aanwijzing op de verpakking. Het loont de moeite om lekkere spaghetti te kopen (verse eventueel), maar het kan ook prima met de allergoedkoopste spaghetti onderuit het supermarktschap.
Bak ondertussen de spekjes krokant (en ‘dep’ ze even droog met wat keukenpapier).
Klop de 4 eierdooiers met de scheut slagroom.
Als de spaghetti klaar is, houd dan wat kookvocht achter.
Doe de spaghetti dan terug in de pan, voeg de eierdooiers toe en blijf roeren (door de warmte van de spaghetti wordt het ei vanzelf ‘gaar’).
Voeg de spekjes toe.
Voeg eventueel wat kookvocht toe.
Voeg de Parmezaanse kaas toe (bewaar eventueel wat om erover te strooien).
Klein beetje peper naar smaak (geen zout, want de spekjes zijn al zout genoeg).